Η οικογένεια των Κιμ είναι αγαπημένη, αλλά είναι όλοι τους άνεργοι και το μέλλον τους διαγράφεται ζοφερό. Ο γιος της οικογενείας βρίσκει δουλειά ως καθηγητής ιδιαιτέρων κι ελπίζει επιτέλους σε σταθερό εισόδημα. Κουβαλώντας τις προσδοκίες όλης του της οικογένειας, πηγαίνει για συνέντευξη στο σπίτι των Παρκ- ιδιοκτητών μια διεθνούς εταιρίας πληροφορικής, για να συναντήσει την κυρία του σπιτιού. Μετά την πρώτη αυτή συνάντηση, ξεκινάει ένας χείμαρρος ατυχών συμβάντων.
Από τον Μαρξ στον Αλτουσέρ, από τον Αϊζενστάιν στον Χίτσκοκ, από τους μεγάλους μαέστρους των κινηματογραφικών ειδών σε όλα τα αισθητικά κινήματα και από τον κινηματογράφο ως φορέα ιδεολογίας, όλα τα παραπάνω οδηγούν και τέμνονται στον Bong Joon Ho και στα Παράσιτα, το βραβευμένο με τον πρόσφατο Χρυσό Φοίνικα αριστούργημά του (το πρώτο κορεάτικο φιλμ στην ιστορία του φεστιβάλ των Καννών που κερδίζει το πολύτιμο βραβείο).
Ο Bong Joon Ho, γόνος οικογένειας αστών διανοούμενων (οι γονείς του και τα αδέλφια του είναι διακεκριμένοι καλλιτέχνες, συγγραφείς και ακαδημαϊκοί της Σεούλ) και πτυχιούχος κοινωνιολογίας από το πανεπιστήμιο της Σεούλ, είναι πλέον ένας από τους σπουδαιότερους κινηματογραφιστές στον κόσμο. Τα Παράσιτα είναι η έβδομη μεγάλου μήκους ταινία του, μετά τα Barking Dogs Never Bite (2000), Μνήμες εγκλήματος (Memories of Murder) (2003), The Host (2006), Mother (2009), Snowpiercer (2013) και Okja (2017).
Δεινός αφηγητής, κινείται πάντα μέσα στο πλαίσιο των κινηματογραφικών ειδών και χρησιμοποιώντας τις συμβάσεις τους, δημιουργεί ταινίες οι οποίες απογειώνουν το σινεμά σε κάτι μαγικό και άπιαστο. Αυτό συνέβη σε όλες τις προηγούμενες ταινίες του, αυτό συμβαίνει και με τα Παράσιτα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης παραδέχεται ότι οι ταινίες του βασίζονται στα κινηματογραφικά είδη, τα οποία αποτελούν μια παγκόσμια γλώσσα. «Όλοι μιλούν αυτή τη γλώσσα. Βλέπω τον εαυτό μου ως ένα σκηνοθέτη κινηματογραφικών ειδών. Κάνω ταινίες είδους, όμως δεν μου αρέσει να ακολουθώ τους συνήθεις κώδικες των ειδών».
Αυτό ισχύει και για τα Παράσιτα. Το φιλμ είναι ένας αριστοτεχνικός διαειδολογικός συνδυασμός που προσεγγίζει την ιστορία ανάλογα με το πώς αυτή υπηρετείται καλύτερα. Άλλοτε γίνεται κωμωδία, άλλοτε εντυπωσιακή ταινία θρίλερ και σασπένς και άλλοτε κοινωνικό δράμα (βάζοντας πινελιές εξπρεσιονισμού και αδιόρατου σουρεαλισμού), χωρίς όμως ποτέ να ξεφεύγει από τις στοχεύσεις του σκηνοθέτη, οι οποίες είναι, αφενός μεν η επιδίωξη της σινεματικής ψυχαγωγικής θέασης που βιώνουν οι θεατές όταν παρακολουθούν μια ταινία είδους (στην συγκεκριμένη περίπτωση πολλά είδη σε μια ταινία!), αφετέρου δε το σπουδαίο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που οφείλεται στη βαθιά αισθητική και ιδεολογική γνώση του μέσου (σινεμά). Ο Bong Joon Ho ξέρει να κάνει σινεμά και γνωρίζει ότι από όλα τα media, το σινεμά είναι το πλέον ιδεολογικά φορτισμένο. Ο Ho παρουσιάζει την σύγχρονη μορφή της πάλης των τάξεων, με πρωτότυπο και συναρπαστικό τρόπο, «καταφέρνοντας» (μέσα από την επεισοδιακή ιστορία των οικογενειών Παρκ και Κιμ) αλλεπάλληλες δυσάρεστες ιδεολογικές «οσμές» (σαν αυτές που αναδύουν οι φτωχοί!) στο έκπληκτο κοινό του. Είναι μία από τις καλύτερες ταινίες όχι μόνο της νοτιοκορεάτικης κινηματογραφίας, αλλά και μία από τις καλύτερες του παγκόσμιου σινεμά του 21ου αιώνα!
Παράσιτα (Parasite, 2019)
Σκηνοθεσία: Bong Joon Ho
Ηθοποιοί: Song Kang Ho, Lee Sun Kyun, Cho Yeo Jeong, Choi Woo Sik, Park So Dam, Lee Jung Eun
Διάρκεια: 132΄
ΠΗΓΗ: icineman.com